เขากล่าวว่า “ในบรรดาศัตรูของการเปลี่ยนแปลงอาจพูดถึงฉัน โชคดีที่พวกเขาไม่สามารถพูดได้ว่าฉันไม่มีการศึกษาที่จำเป็น พวกเขาจะไม่พูดว่าฉันไม่มีประสบการณ์ด้านการบริการสาธารณะที่เกี่ยวข้อง และพวกเขาจะกดดันอย่างหนักที่จะบอกว่าฉันไม่ใช่คนซื่อสัตย์”“. ฉันไม่เคยถูกกล่าวถึงในเรื่องอื้อฉาวสาธารณะ การตรวจสอบของรัฐบาล หรือรายงานการทุจริตใดๆ ฉันไม่เคยสร้างคุณค่าให้ตัวเองจากคลังสาธารณะ ในขณะที่คนหนุ่มสาวและคนชราที่ด้อยโอกาสและเปราะบางยังคงไม่ได้รับการดูแลจากรัฐบาลของพวกเขา”
ยังเตือนผู้สนับสนุนของเขาเกี่ยว
กับการต่อต้านเทย์เลอร์อีกด้วย“ระหว่างที่ฉันพำนักในฐานะวุฒิสมาชิกและผู้นำวุฒิสภาไลบีเรีย ฉันปฏิเสธที่จะให้ใครรู้จักในฐานะผู้ติดตามที่ตาบอดของผู้นำในสมัยนั้น ฉันเลือกที่จะเป็นตัวแทนของความสนใจของผู้คนแทนที่จะเพลิดเพลินไปกับความสุขชั่ววูบจากการสะสมความมั่งคั่ง “
“ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงถูกจำกัดให้ออกจากวุฒิสภาไลบีเรีย ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงยืนอยู่ต่อหน้าท่านในวันนี้ในฐานะข้าราชการที่หยั่งรากลึกในความซื่อสัตย์และระบบค่านิยม ซึ่งข้าพเจ้านำมาสู่การปกครอง”
ในขณะที่แสดงความขอบคุณสำหรับการเสนอชื่อของเขา Cllr. Brumskine กล่าวว่าเขารู้สึกถ่อมตัวและถูกท้าทายจากงานสร้างชาติที่อยู่เบื้องหน้า
“งานของเราในวันนี้ยิ่งใหญ่กว่ามาก และความท้าทายก็น่ากลัวกว่าบรรพบุรุษผู้ก่อตั้ง”“ความท้าทายของไลบีเรียในศตวรรษที่ 21 ไม่ใช่การสร้างที่อยู่อาศัยสำหรับคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง หรือการแบ่งเขตแดน แต่เพื่อพัฒนาชาวไลบีเรียทุกกลุ่มให้เป็นชุมชนของผู้คน เพื่อสร้างชาติที่เราทุกคนเรียกว่าบ้านได้— สถานที่ที่สิทธิของทุกคนได้รับการคุ้มครองและความรับผิดชอบของทุกคนได้รับการกำหนดไว้อย่างชัดเจน”
ทั้งหมดอาจขึ้นอยู่กับจรรยาบรรณสำหรับอนาคตอันใกล้ คำยืนยันส่วนใหญ่ของ Brumskine ขึ้นอยู่กับชะตากรรมของ Karnwea และบุคคลสำคัญอย่าง Nimba จะรอดพ้นจากการโต้เถียงเกี่ยวกับหลักจรรยาบรรณหรือไม่
คำตัดสินของศาลฎีกาเมื่อเดือนมีนาคม
สรุปว่าจรรยาบรรณที่ลงนามในกฎหมายโดยประธานาธิบดีเอลเลน จอห์นสัน เซอร์ลีฟในปี 2014 นั้นถูกต้องตามกฎหมายและมีผลผูกพันกับสาธารณรัฐตามเจตนาและวัตถุประสงค์ทั้งหมด
พระราชบัญญัติซึ่งเสนอโดยฝ่ายบริหารต่อสภานิติบัญญัติแห่งชาติในปี 2552 ระบุว่าเจ้าหน้าที่ทุกคนที่ได้รับการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดีจะต้องไม่มีส่วนร่วมในกิจกรรมทางการเมือง หาเสียง หรือแข่งขันเพื่อชิงตำแหน่งที่ได้รับการเลือกตั้ง ใช้สถานที่ อุปกรณ์ หรือทรัพยากรของรัฐบาลเพื่อสนับสนุนพรรคพวกหรือ กิจกรรมทางการเมือง เป็นต้น
พระราชบัญญัติยังกำหนดว่า: “ในกรณีนี้เจ้าหน้าที่ของรัฐคนใดที่ประสงค์จะลงสมัครรับเลือกตั้งในที่สาธารณะจะต้องลาออกจากตำแหน่งอย่างน้อยสองปีก่อนวันเลือกตั้งสาธารณะนั้น ข) เจ้าหน้าที่อื่นใดที่ได้รับการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดีซึ่งมีตำแหน่งที่ดำรงตำแหน่งอยู่และต้องการแข่งขันชิงตำแหน่งการเลือกตั้งสาธารณะจะต้องลาออกจากตำแหน่งดังกล่าวสามปีก่อนวันเลือกตั้งสาธารณะดังกล่าว
